Ο Γεώργιος Φλώρος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Μεταφραστικών Σπουδών στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Κατέχει πτυχίο από το Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995), και διδακτορικό τίτλο στη Θεωρία της Μετάφρασης από το Πανεπιστήμιο του Ζάαρλαντ στη Γερμανία (2001).

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη θεωρία και μεθοδολογία της μετάφρασης, την κειμενογλωσσολογία, τη μεταφραστική ηθική, την πραγματολογία, την διδακτική της μετάφρασης, την ορολογία, την ιστορία της μετάφρασης, και τη χρήση της μετάφρασης σε άλλα επιστημονικά πεδία.

Υπηρέτησε ως ακαδημαϊκός συντονιστής του Μάστερ στη Διερμηνεία Συνεδρίων (2004-2007), και έχει συντονίσει ή/και συμμετάσχει σε διεθνή και τοπικής εμβέλειας ερευνητικά προγράμματα.

Οι σύγχρονες συνθήκες που διαμορφώνονται παγκοσμίως και αναπόφευκτα έχουν ισχυρό αντίκτυπο και στην ελληνόφωνη γεωγραφική περιοχή, τόσο οικονομικό, όσο και κοινωνικό και πολιτικό, δημιουργούν ανάγκες για έκτακτες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις όσον αφορά τη γλωσσική διαμεσολάβηση με τη μορφή της μετάφρασης ή της διερμηνείας. Πιο συγκεκριμένα, καθώς οι πόλεμοι, η κλιματική αλλαγή, οι έκτακτες καταστροφές, οι κοινωνικές αναταραχές, η πολιτική αστάθεια και η οικονομική εξαθλίωση διογκώνουν τις πληθυσμιακές μετακινήσεις προς χώρες με πραγματικό ή συμβολικό κεφάλαιο σταθερότητας, δημιουργούνται επικοινωνιακές ανάγκες υποδοχής, ένταξης και διαχείρισης—σε πολλά επίπεδα—εξαιρετικά ετερογενών πληθυσμών, που όμοιές τους δεν έχει αντιμετωπίσει η διεθνής κοινότητα έως σήμερα. Την ίδια στιγμή, οι υπάρχουσες εκπαιδευτικές δομές μετάφρασης και διερμηνείας δεν επαρκούν ούτε σε αριθμό διαμεσολαβητών ούτε σε κάλυψη γλωσσικών συνδυασμών, ενώ και χρονικά δεν μπορούν πάντα να ανταποκριθούν στον επείγοντα χαρακτήρα των συνθηκών.

Ως αποτέλεσμα, αναδύεται η ανάγκη δημιουργίας έκτακτων εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών, που αναγκαστικά διακρίνονται από δύο κύριους άξονες: Αφενός τη συμπερίληψη μη-επαγγελματιών μεταφραστών και διερμηνέων είτε για προσωρινή είτε για μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση αναγκών, αφετέρου τη συμπύκνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ώστε να ανταποκριθούν στον άμεσο και εσπευσμένο χαρακτήρα της παρέμβασης. Η έννοια του «έκτακτου» των εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών αναφέρεται, συνεπώς, σε προγράμματα πέραν των καθιερωμένων προγραμμάτων σπουδών σε δημόσια ή ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία σχεδιάζονται για να προσφέρουν ταχεία εκπαίδευση που δεν προαπαιτεί άλλη γλωσσική εκπαίδευση ή μεταφραστική εμπειρία.

Στο πάνελ παρουσιάζονται αντιπροσωπευτικά παραδείγματα τέτοιων έκτακτων εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τον ελληνόφωνο χώρο και αποτελούν συστατικό μέρος ευρύτερων ερευνητικών προγραμμάτων. Κύριος σκοπός του πάνελ είναι να εξεταστούν οι ιδιαιτερότητες τέτοιων (συμπυκνωμένου χαρακτήρα) σχεδιασμών, τόσο ως προς τη στόχευσή τους όσο και ως προς τη δομή και την αποτελεσματικότητά τους.